प्रॉमिस
- गीता गरुड
२७ मे, २०२२
RitBhatमराठी
"ए स्वानंदा," "ऐक ना रे..
असा कसा रे तू आखडू.."
RitBhatमराठी
""काल किती कॉल केले तुला..का नाही उचलत तू फोन?"
RitBhatमराठी
"बिझी असतो मी."
RitBhatमराठी
"संध्याकाळचा बिझी? कोणी भेटलीय का मनासारखी?"
RitBhatमराठी
"कितीक भेटून गेल्यात.."
RitBhatमराठी
"अरे मग चाळीशी झाली तरी..आय मिन..तुला दुखवायचा हेतू नव्हता माझा
RitBhatमराठी
पण लग्न का नाही
केलंस रे? का ब्रह्मचारी वगैरे.."
RitBhatमराठी
"तुला कशाला
चौकशा.."
RitBhatमराठी
"तेरी इसी अदा पे तो मर मिटती हूँ मैं।"
"बाय द वे, मेरे बारे में क्या खयाल है? कैसी लगती हूँ मैं?"
RitBhatमराठी
"तू हिब्रुत विचारलंस तरी उत्तर नाहीय माझं."
RitBhatमराठी
"मिन्स..यंदा कर्तव्य नाही की डिरेक्टली माझ्यावर काट."
RitBhatमराठी
"तुला काय समजायचं ते समज."
RitBhatमराठी
"ए तुला, तुझं काय..एकदा नावं घे नं माझं..म्हण श्रावणी.
RitBhatमराठी
स्वानंदा, मी तुझ्या आयुष्यात आले नं तर
तुझा हा चिंतांनी वेढलेला चेहरा आधी
खसखसून पुसेन
RitBhatमराठी
स्नेहाचं लिंपण करेन त्यावर..मिश्कील हसू फुलवेन बघ तुझ्या गालावर.."
RitBhatमराठी
"नकोच ते."
RitBhatमराठी
"नकोच ते."
"अरे..पण का?"
"नाही सांगू शकत."
"प्रेमभंग वगैरे.."
RitBhatमराठी
"छे गं.."
"वाटलेलंच..मग
घरच्यांची आडकाठी.."
तो नुसताच हसला.
RitBhatमराठी
"घरी कोण कोण असतं तुझ्या?"
"ज्या गावाला जायचंच
नाही त्याची चोकशी कशाला?"
RitBhatमराठी
"ते जायचं की नाही ते
माझं मी बघेन. चल चहा घेऊ."
(दोघे चहाचे घोट घेतात.)
RitBhatमराठी
"श्रावणी..घरी फक्त मी न् माझी आई असतो. अल्झायमर झालाय तिला. काहीच होत नाही तिच्याने
RitBhatमराठी
अगदी स्वत:चंही करणं जमत नाही. शेजारच्या काकू येतात दुपारच्या बसायला तिच्यासोबत.
RitBhatमराठी
बाकी सकाळी मी तिचं आंघोळीपासून,वेणी घालणं,अगदी सगळंच समजून जाना.
RitBhatमराठी
"अरे पण तू पुरुष ना..एखादी बाई ठेवायची..स्वच्छतेपुरती."
RitBhatमराठी
"स्त्रीपुरुष ही सगळी
लेबलं गळून पडतात
श्रावणी अशावेळी.
एक हाडामासाचा देह
समोर असतो.
RitBhatमराठी
माझ्या..माझ्या माऊलीचा देह..हीच माऊली मी हट्ट केला की कनवटीचा
रुपया काढून द्यायची
मला.
RitBhatमराठी
एकाला शिवी दिली
म्हणून हिनेच काठीने
बदडलेलं मला नि रात्री
वळांना तेल लावून डोळे
पुसत बसलेली स्वत:चे.
RitBhatमराठी
चंदनासारखं तिनं तिचं आयुष्य झिजवलंय माझ्यासाठी.
RitBhatमराठी
हे अल्झायमरचं दुखणं पाठी लागल्यापासनंआई एवढी चिडचिड करते की बाई टिकत नाही.
शिव्याही घालते. एकीवर तर पचकन थुंकली.."
RitBhatमराठी
"मग त्या काकू.."
RitBhatमराठी
"त्यांचं कसं कोण जाणे ऐकते सगळं..त्या एकही पैसा घेत नाहीत. त्यांची आई अशीच खंगून गेली म्हणे..यानिमित्ताने आईच्या सेवेचं भाग्य मिळतय म्हणे.
RitBhatमराठी
श्रावू, एक सांगू..माझा विचार करणं सोडून दे.
अगं लग्नानंतरची
किती मोरपिसी स्वप्नं
असतील तुझी. .
RitBhatमराठी
कुठेतरी थंड हवेच्या ठिकाणी मधुचंद्राला
जावंस वाटत असेल, नीटनेटकं साजिरं घर,देखणा संसार..
RitBhatमराठी
"माझ्यासोबत आलीस
तर तुझी स्वप्न.."
RitBhatमराठी
"श्रावणीने स्वानंदच्या ओठांवर हात ठेवला व म्हणाली,"नक्की साकार होतील माझी स्वप्न.
RitBhatमराठी
कोराकरीत संसार
नकोच मला..जरासं चुरगळलेलं घर नक्कीच आवडेल.
RitBhatमराठी
तुझ्या आईचे सगळे ट्यांट्रम्स..आजारपणामुळे आहेत. तुझ्याजोडीने मीही समजून घेईन त्यांना."
RitBhatमराठी
प्रॉमिस म्हणत श्रावणीने तिचा हात स्वानंदच्या हातात गुंफला. अनिमिष नेत्रांनी स्वानंद तिच्या आश्वासक चेहऱ्याकडे
बघत राहिला.
RitBhatमराठी
RitBhatमराठी
उत्तम लेखकांच्या
कथा आणि कथामालिका वाचण्यासाठी इथे क्लिक करा.
READ MORE