तिचं काळीज मात्र तीळतीळ तुटायचं. आपल्या वडिलांची, दादा -वहिनीची तिला आठवण यायची.
तिचं आपल्या नवऱ्यावर जितकं प्रेम होतं, तितकंच घरच्यांवरही होतं.
सायली
“आई..बस ना जरा.” जानकी त्यांना अडवत म्हणाली. तशा रजनीताई पुन्हा जानकी जवळ बसल्या. दोघी एकमेकींकडे मुकेपणाने पाहत राहिल्या बराच वेळ. जणू एकमेकींच्या मनातलं नजरेने सारं बोलत होत्या.
अनुला आईचा लग्नाचा शालू अतिशय आवडायचा. गडद हिरव्या रंगाचा शालू..त्यावर बारीक नक्षीकाम केलेला, सोनेरी रंगाच्या काठांचा भरजरी पदर.. आईवर अगदी खुलून दिसायचा
अनुराधा भलतीच खुशीत होती. एकतर तिचं लग्न ठरलं होतं आणि नवरा व्यवसायाने शेफ होता म्हणून. एकंदरीत चौदा स्थळ नाकारल्यानंतर, पंधराव स्थळ आलं ते ‘देवचं.’ तिच्या सगळ्या मैत्रीणींची लग्नं झाली तरी,…
©️®️सायली
आमची पहिली भेट पावसाच्या साक्षीने झाली होती. मी चिंब भिजले होते आणि हे नुकतेच गावाहून आले होते. आमची नजरा भिडल्या तेव्हा त्यांच्या डोळ्यात ओलावा होता..प्रेमाचा. कुणी आसपास नाही हे…
मीराच्या मुलीला नुकतेच सहा महिने पूर्ण झालेले. गोरापान चेहेरा, दाट जावळ, मोठाले डोळे, गोबरे गाल.. मीरा आपल्या लेकीकडे कौतुकाने पाहत होती. “रावी…” रावीने आता छान बाळसंही धरलं होतं. खूप वर्ष…
“जानकी आई..शाळेला उशीर होईल, वेणी घालून दे ना.” वेणू हातात कंगवा घेऊन आईच्या मागे- मागे फिरत होती. पण आईचे लक्षच नव्हते तिच्याकडे. शेवटी कंटाळून वेणूने दप्तर भरायला घेतले. इतक्यात आईने…
शिशिर होताच तसा, मनकवडा. त्याला मनातलं सारं काही कळायचं न बोलताच. एक हलकासा कापरा स्वरही त्याला उमगायचा. म्हणायचा, “माझ्यासाठी तुझ्या डोळ्यात पाणी आलेलं मला चालणार नाही अजिबात.”
माझे मलाच आश्चर्य…
वीणाने फ्लाईटची दोन तिकीट आणि हॉटेलचे बुकिंग करून, राहुलला म्हणजेच आपल्या नवऱ्याला फोन लावला. पंधरा दिवसांनी त्यांच्या लग्नाचा वाढदिवस होता, म्हणून तिकीट बुक करून राहुलला सरप्राइज द्यायचे ठरवलेले तिने. जेव्हा…
तिला ‘पहिला पाऊस’ खूप आवडायचा. ती ओल्या मातीचा सुगंध मनात भरून घ्यायची आणि पावसात मनसोक्त भिजायची, बागडायची. पण त्याला मात्र पाऊस अजिबात आवडायचा नाही. मग भिजणं तर दूरच.
